Honda Vereniging Nederland

Voorstellen bestuursleden:

Marcel van der Linden, Voorzitter
Een geboren en getogen Utrechter nu woonachtig in Almere. Voor mijn 16e reed ik al illegaal op crossbrommertjes op het oude, toen nog verboden, Vaaltterrein bij ons om de hoek. Op mijn 16e stond er geen Honda voor mij klaar. Ik was wel met mijn vader naar een bromfietszaak op de Laan van Nieuwe Guinea geweest om naar een nieuwe Honda SS50 te kijken. Ik heb de folder nog. Wat vond ik het toen een suf ding. Ik vond een MT veeeeel gaver. Om vervolgens op mijn verjaardag te eindigen met een ouwe Zundapp Super Combinette uit ’63. Gekocht bij een autohandelaar voor 200 gulden. (ff plaatsen, Ik kreeg 2,50 zakgeld per week) Deze brommer leverde mij de naam Bootema op. We verzamelde elke avond met een groep viertakt Honda’s en ik was de enige met mijn mengsmering. Het duurde even, maar de groepsdruk was dusdanig dat ik een Honda SS 50 aanschafte. Hup, originele 70 cc… Hup 19 mm… Dat ben ik wel een paar keer kwijt geraakt. Door de politie en andere Honda 'liefhebbers'. Daarop volgde nog een rode CD die ik bij Trapman kocht. Helaas heeft deze een aanrijding met een koekblik niet overleefd. Al snel was er weer een ander, waarvan ik de overblijfselen nog in de schuur heb staan.

Ik was mij toen niet bewust van de hype van de Honda 4 takt in Utrecht. Wel groeide de groep die ik kende met Honda viertakten. We zagen elkaar in het uitgaansleven, café's, op longplayfeesten, examenfeesten en toertochten. Verzamelen op het Domplein en lossssss. De gedachte aan wat ik in die jaren heb meegemaakt vervuld mij nog steeds met veel plezier. Wat een tijd. Toch heb ik ook wel peentjes gezweet, als er weer zo’n groep met bloedsnelle MT’s achter je aan zat of de politie tijdens een illegale HondaDag. Spanning en sensatie.. dat was het.  

Nadat de Honda Verenging was opgericht om de boel een beetje te stroomlijnen, ben ik nog een paar maal mee geweest, maar het was niet zoals vroeger. Er kwam een motor, eigen huis, werk, een vrouw en kinderen. Een jaar of 15 geleden ging het weer kriebelen. Ik wilde een Honda ZB 50. Toen onbetaalbaar, maar nu binnen mijn bereik. Dat meer jaren project heb ik nog steeds. Het mooiste was dat ik via een oude werkgever, een aantal jaren geleden, een 98 procent originele ongerestaureerde patina Honda SS 50 heb mogen overnemen. Deze staat sindsdien bij mij in de woonkamer en wordt bij mooi weer, een mooie rit/woon werk en/of evenement uitgelaten.. 

Ik vind het een geweldig leuke hobby. De mensen die zich ermee bezig houden, de techniek, de nostalgie, de sfeer, de ritten, de humor, de creativiteit, de bezetenheid en de trots. Daarom ben ik bij het bestuur van de HVN gegaan en heb ik mij aangemeld om de tourritten en evenementen te gaan doen. Ondertussen is dat uitgegroeid naar iets meer werk, maar ik vind het heel leuk om te doen.

Ik wil graag dat wat er ooit in de jaren 80 is ontstaan, dat dat blijft.
Nog beter..... dat het groter wordt.
Dat we elkaar ontmoeten en plezier hebben.

Dat zou je mijn missie kunnen noemen.

Bas van Roosmalen, Penningmeester & Ledenadministratie
Op zijn 15e begonnen met het opbouwen van een PS50 en kon niet wachten tot hij 16 werd. De dag ervoor nog door zijn vader betrapt toen hij op de SS van een vriend reed. Wat hij toen nog niet wist was dat de PS50 eigenlijk al zijn pensioen toe was en zeker niet geschikt om honderden kilometers per maand mee te rijden. Dus feitelijk meer sleutelen dan rijden. In die tijd samen met vrienden de telefoonboeken van Friesland en Zeeland bemachtigd en lukraak gaan bellen naar lokale bromfietshandelaren of ze nog niet zo een fijne 4-takt bromfiets hadden staan, Uiteindelijk een SS50 in Stiens samen met zijn moeder opgehaald en een paar jaar later eentje op de brommer opgehaald in Arnemuiden. Die laatste werd verkocht halverwege de jaren 90 om in een van de vele studentenkroegen in Utrecht omgezet te worden in vertier.

Tot hij er een jaar of acht geleden via Marktplaats achter kwam dat er imitaties van de Dax  op de markt waren. Hier eentje nieuw van aangeschaft en zonder ook maar een meter gereden te hebben gelijk voorzien van een grotere carburateur en spruitstuk 😊

Feitelijk was toen alweer hij weer besmet geraakt met bekende 4-takt-virus. Toen volgde een SS-je en een echte Dax en weer een SS-je etc. etc. Uiteindelijk ook weer een paar brommers verkocht omdat het aantal  wat uit de hand liep. De laatste coole aankoop is overigens een Japanse XE-50 5 bak.

Kende al aantal jongens van het bestuur en besloot niet alleen de lusten maar ook de “lasten” te pakken om samen met hen dit erfgoed levende te houden en over te dragen aan nieuwe generatie enthousiaste Honda rijders…..

Mark Beerens, Secretaris

In 2022 besloten om actiever deel te nemen aan de ritten en vooral om de HVN te ondersteunen met mijn creativiteit…

Mijn naam is Mark Beerens en ik denk niet dat er veel zijn die mijn naam kennen, daarom even een korte uitleg wie ik ben…
Ergens in 1992 scoorde ik via een maatje een Novio, toen was ik 15, en sindsdien is mijn liefde voor Honda brommers alleen maar meer geworden.
De Novio was voor mij een mooi opstapje, maar toen ontdekte ik al de andere modellen en werd toen verliefd tot over mijn  oren, het liefst had ik ze allemaal…helaas gaat die vlieger nog steeds niet op.. Op mijn 16de kocht ik een Duitse versie ss50 M, zelf helemaal opgeknapt enz en helaas na twee jaar verkocht want rijbewijs was toch ook belangrijk (zoals velen had ik dat noooooit moeten doen).

Paar jaar later kocht ik een prachtige originele Dax in candy gold… Die werd op een moment uit de tuin gestolen..dat was aardig fucked.
Van daaruit een Dax skyteam gekocht en daar wat jaren op gereden, maar toch bleef die originele Dax jeuken… Uiteindelijk 3 jaar terug heb ik in Duitsland een prachtig exemplaar opgehaald, gebouwd in dezelfde maand als dat ik geboren ben 🤟🏻 met slechts 3.500 km op de teller.

Daarnaast heb ik het grootste gedeelte van mijn leven schilderijen gemaakt en bezig geweest met beeldende kunst www.markbeerens.nl

Paul Hebink, Communicatie

Getogen in Bussum en sinds 1990 gegrepen door het 4taktvirus.

Ik kon niet wachten tot ik 16 werd. Flink sparen en elke zaterdag de Telegraaf afspeuren naar advertenties voor een SS50. Een originele SS50 gekocht, waar al snel een Tommaselli stuur op kwam, 3,5 achterband en een gloednieuw chromen achterspatbord, vers van de plank bij Leertouwer. Origineel stuurtje, origineel lang achtersparbord verdwenen naar de stort .... 

Na de SS een knalgele CD gebouwd, dat was hip. Na nog een SS en een Novio werd het even stil op Honda gebied. Wel een XT500 gerestaureerd en op een Suzuki Bandit gereden door weer en wind. 

Toen kwam ik een C70 tegen. Die stond heel lang in de schuur te verstoffen. Deze omgeruild voor een CD en sinds kort actief aan het sleutelen aan een CY50 R&P, die zo goed als klaar is nu. Op naar de RDW binnenkort. 

Het sleutelen is een doel opzich. Veel mensen vinden dat maar raar. Rijden is toch het leukste? Klopt deels, maar ik vind het heerlijk om een paar uur te klussen, zeker als er weer een doos afgeleverd is door 1 van onze sponoren ;-)

Een C50, en de CD50 wachten op aandacht, we zullen ons nooit vervelen!!

You meet the Nicest people on a Honda!